donderdag 27 juli 2017

uitdagen

Niet eerder hebben we zo'n zeldzaam exemplaar gehad als Sam. Hij leeft onder hoogspanning en beweegt alsof er vier mierennesten in hem wonen. Ondertussen maken zijn hersens overuren en sta ik met open mond het achteraan te kijken.

Vandaag moest Pablo naar de ortho. Sam wilde opeens mee. Dat was prima. Daniel ging ook mee. Het was routine en na een kwartier sta je dan buiten. Maar vandaag niet dus.. Alles zat tegen en we waren er bijna een heel uur.
We waren in een opperbeste stemming. De jongens dan, want in de auto bleek Daniel weer een nieuw woord te kennen. Piemel, riep hij. Heel duidelijk en aan de oogjes te zien wist hij precies dat dit iets stouts was. Beide andere jongens rolden om van het lachen. En dus werd het nog eens gezegd en nog eens...
Het lukte me niet om ze te laten stoppen met lachen. Heb wel duidelijk kunnen maken ondertussen dat dit niet leuk is en dat ik dit echt niet wil!!
In de wachtkamer heb ik het woord overigens niet gehoord.

Sam ging voorbeeldig een Donald Duckje bladeren. Echt toppunt van degelijkheid. Fluisterend gaf hij Daniel antwoord als die, heel hard, iets zei. Na een poosje wilde Sam even naar buiten. Het gebouw huisvest een heel aantal zorgverleners en wij zaten op de eerste verdieping. Sam is verantwoordelijk genoeg om niet weg te lopen en de deur in het zicht te houden.

Vanavond ging ik naar de bibliotheek. Op het nippertje wilde Sam mee. Dat was leuk. Hij kletste gezellig over van alles en nog wat. Het kwam op vanmiddag. Hij had een oud vrouwtje nog gesproken. Ja, toen hij uit de lift kwam, zei ze: "Jongetje, dat moet je nóóóóóiit meer doen!! Hij kan wel vast blijven zitten.' Sam herhaalt het op zo'n manier dat ik het de vrouw gewoon hoor zeggen. Ik schrik ervan. Jij zat in de lift?? Ja, wel tien keer omhoog en omlaag, glimt hij. Dan drukte hij op 1 en dan op 3 en dan weer op 1. Dat hij dat weet!! En dat ik dit niet had bedacht..
Ik noem ook het vastzitten in de lift en hele enge toestanden. Ja, zegt hij geduldig, dat weet ik ook wel, maar het gebeurt bijna nooit, dus daarom geef ik er niet om.
Het oude vrouwtje was overigens 43 volgens Sam en hij wist niet of ik nu ouder was of zij.

In de bibliotheek doet hij een rondje. Ook weer drie verdiepingen. Geen lift te zien gelukkig. Ik hoor steeds zijn slippers flappen. Lopen doet hij niet, hij stunt en springt en draait en doet een nonchalant koprolletje tussendoor. Het ziet er niet uit en het bonkt ook best in de stille bieb.
Buiten gaan we langs de gracht en Sam stunt over hekken en muurtjes en hinkt en stapt en springt en maakt een flikflak, of iets wat er op lijkt. Ik zeg niets. Zie hem al de gracht in plonzen of met opengereten benen liggen..
Natuurlijk gebeurt dat ook bijna nooit en dus nu ook niet.

We rijden naar huis. Ik beloof een ijsje bij de Mac. Dat is leuk.
Hij zwaait naar meisjes onderweg. Knipoogt bij het stoplicht en vertelt me dat hij dat doet. Of ik een straatje om wil rijden, want daar fietsen ook al van die leuke meisjes. De bewuste meisjes zijn een jaar of zestien en allemaal gekleurd. Inderdaad bloedmooie meiden.
Dat vindt Sam ook. Pffttt.. zucht hij, denk je dat ik altijd op jou blijf?? Hij is nog steeds volhardend in zijn verliefdheid naar mij. Ik aarzel en hij vervolgt: er zijn zoooveel mooie meisjes.
Ik weet niets te zeggen. Hij is zes jaar!! Wat krijgen we nog??

Hoe denk je dat ik er uitzie als ik groot ben? Ik kijk verbaasd. Denk je groot en sterk met een sixpack? Hij meent het echt serieus. Ik zeg hem dat ik denk dat hij een verschrikkelijk mooie en sterke jongen wordt en dat al die mooie meisjes allemaal knipoogjes gaan doen naar zo'n mooie, sterke, bruine kerel. Hij lijkt tevreden.

We gaan snel naar de Mac. Ga ik hem uitleggen wat het verschil is tussen een ijsje daar en een ijsje bij de snackbar op het dorp. Lijkt me heel eenvoudig en meer passend bij zijn leeftijd. Hij is zes jaar en gaat straks naar groep 3.

1 opmerking:

  1. Hallo! Ik volg je blog sinds een paar maanden. Gevonden doordat ik nieuwsgierig was naar andere mensen die pleegzorg doen (wij in Zuid-Afrika). Wat schrijf je goed!! Het is een genot om je stukjes te lezen. En wat ga jij liefdevol en respectvol met je kinderen om.
    Groet, Rinette

    BeantwoordenVerwijderen