opladen

Ook de laatste vrijgezelle vriend van man gaat trouwen. Dat is geweldig nieuws. We mogen samen de hele dag komen. Ook dat is heel erg leuk. Toch sloeg de paniek toe toen ik het hoorde. Want samen een hele dag weg is een ding, maar de zaken thuis goed achterlaten is bijna onmogelijk. 

Dus heb ik me suf gepiekerd over welke variaties er te bedenken waren. De beste variant was oppas in huis en de beste oppas, dat zijn m'n schoonouders. Maar zij zijn de zeventig zo'n beetje gepasseerd en ik vind het wel een heel ding om hen te vragen om een hele dag en misschien beetje nacht op zes kinderen te passen. En dan geen rustige, kalme kindertjes maar wandelende bommen...

Toch doen ze het. Ze hadden er zelfs op gerekend. Ik voel me bezwaard en bied aan om tijdens de receptie naar huis te komen. Kunnen ze op tijd naar huis en ik ben al heel blij als ik een deel van de dag mee kan. Maar nee, dat zouden ze echt heel vervelend vinden als ik eerder ging komen. 

Dan nemen we het er gewoon van en gaan we samen. Pablo gaat een nachtje naar zijn moeder. Dat dreigt op het laatste nippertje opeens niet meer te kunnen. Ze heeft een dubbele afspraak. Pablo is in tranen. Zijn moeder zou hem ophalen van school en dat slapen dat hoefde hij eigenlijk niet eens. Maar dat ophalen van school... Mijn mama heeft me nog nooit opgehaald van school, snikt hij. En dat is waar. Van groep 1 tot en met groep 4 hebben wel de verschillende pleegmoeders en vaders hem regelmatig opgehaald, maar nooit zijn moeder. Hij is zo ontzettend verdrietig dat ik haar weer mail. En het slot van het liedje is dat ik hem 's morgens kan vertellen dat ze toch komt. 
Dat is er een minder voor schoonouders in ieder geval. 

Yan ziet heel veel leeuwen en beren. Wat moet ik doen als jij weg bent? verzucht hij. Ja, weet ik veel, wat je anders ook doet. Yan wil 's avonds niets, geen spelletje, geen rondje fietsen, niet naar buiten. Wat mijn aanwezigheid dan normaal gesproken toevoegt, begrijp ik niet helemaal. Gelukkig kan hij 's middags bij iemand spelen. 

Naomi blijft thuis. Zij weet alles te vinden en weet ook wel zo'n beetje wat mijn manieren zijn. Sam gaat opa in de tuin helpen. Hij is de hele dag vrij. En voor Daniel maak ik een schema van drie kantjes...
Rachid biedt aan om een dag vrij te nemen voor de hond. Dat klinkt leuk, maar Yan en Rachid zijn de hele dag op elkaar aan het vitten als we niet opletten en dat vind ik niet zo'n heel goed plan. Dus de baas van Rachid gemaild of hij toch in ieder geval de hele dag kan werken? En dat kan. 
De hond parkeren we een nacht in de opvang.

En dan gaan we, misschien wel voor het eerst in tien jaar, samen een dag weg. 
Het was een prachtige dag. In de eerste plaats voor het bruidspaar. Maar wat was het ontspannen om gewoon weer eens een keer samen weg te zijn. Ik betrapte me er om vier uur op dat ik geen moment heb gedacht aan thuis. 

Dat was ook niet nodig. Alles was voorbeeldig gegaan. Hele brave kindertjes gelukkig. We appen foto's van de bruiloft en direct sturen Yan en Naomi foto's van thuis. Daarna horen we ze niet meer. 
Als we thuiskomen is alles in diepe rust. 

De volgende dag zijn er wel wat naweeën, maar dat maakt niet uit. Wij hebben onze dag gehad. Mijn batterij is weer even helemaal vol.