richting volwassen

Rachid heeft er drie weken stage opzitten. Hij zit in de derde klas van het vmbo, doet metaaltechniek op kaderniveau. En dat doet hij goed.

Drie weken was hij van half 8 's morgens tot 5 uur 's middags onder de pannen bij een bedrijf in de buurt. Opgewekt sprong hij elke morgen om 7 uur uit zijn bed. Fris als een hoentje en vol goede moed. Met tien boterhammen vertrok hij.
Om 5 uur stapte hij zwart en gevlekt weer binnen. Net zo opgewekt als hij 's morgens wegging. Het was leuk. Alles was leuk. Iedereen was leuk. Hij werd in de maling genomen met potjes smeervet die niet bestonden, met stoeipartijtjes en flauwe grapjes. Het maakte hem niet uit.

Gistermiddag was zijn laatste stagedag. Hij mag in de zomervakantie terugkomen voor vakantiewerk. Kreeg een leuke fooi voor deze weken en glom van trots.

Verbazend wat werk met die jongen doet! De laatste twee dagen ging hij uit zijn werk gelijk door naar zijn zaterdagbaantje. De man had extra handen nodig en die had hij. Dus duurde zijn werkdag daardoor tot 9 uur. Best lang voor een jongen van bijna 16. Maar moe is hij niet. Wel heel voldaan.

En dat zijn wij ook. Wat kan hij werken zeg! Wat super dat hij zo gemotiveerd is. Dat hij zonder mopperen ruim op tijd naar zijn werk fietste en begreep dat je pas stopt als alles klaar is.
Zowel zijn vader als moeder zijn nooit in staat geweest om zo'n ritme te pakken en zulk werk te verzetten. Hij doet het toch maar mooi!

Ik hoor het terug van de mensen op het dorp. Bij de bakker staat de vrouw van een werknemer naast me. Ze is vol lof. Dat hij alles aanpakt en zo secuur en doortastend kan werken. Ik zit in mezelf te lachen. Dit overtreft m'n verwachtingen aan alle kanten. Een ander spreekt me bij het schoolhek. Leuke jongen, die Rachid! En altijd even opgewekt en gewillig om te helpen. Nog een ander moet om hem lachen. Herkent als vader van een hele rij jongens een heleboel.

Hij wordt volwassen, die Rachid. Af en toe een terugslag, maar toch duidelijk ook vooruitgang. Dit hebben we nooit durven hopen. Volgende week wordt hij zestien. Een hele leeftijd. Zijn stem klinkt er naar. Ik versta hem heel slecht. Naast de baard zit er ook meer bravoure in de keel... Hij heeft behoorlijke puistjes in zijn gezicht en wordt langer. Hij loopt anders.

En hij heeft het druk. Vandaag moest hij weer aan de gang. Om half 8 beginnen. Weer bij iemand helpen in de tuin. Half 8? Vroeg de man aarzelend. Prima hoor. Mooie tijd, hoor ik hem zeggen.