Nu ik dit typ zit iedereen op school of stage. Het is erg stil in huis. Ook een beetje vakantie wel. Geen geroep of gezeur, geen aandacht nodig.
Vrijdag kwamen we terug uit Oostenrijk. De auto werd opgehaald. Hij was gerepareerd, maar klonk verdacht. We zouden thuis wel halen en de eigen garage loste het verder op. Helaas was het geen thuis maar 50 kilometer verder. We stonden weer stil. Nu langs een drukke 6-baansweg.
Niemand mocht uit de auto. Ik was niet te pruimen. Zei een erg lelijk woord over de auto, kreeg dat in de loop van de dag nog 456x terug te horen.
De kinderen waren helemaal niet vervelend. Ze maakten flauwe grapjes, moesten erg lachen en lachten na twee uur nog steeds. Toen arriveerde de sleepauto en de politie. Ik kreeg een vaag gevoel rond papieren niet in orde. Maar dat was niet nodig. De politie vroeg of alles in orde was. En hoe nu verder?
De man van de sleepauto was een hoofd groter dan beide agentjes en ook de baas. Alles ging in zijn auto mee, deelde hij mee. Alles? twijfelde de agent. En kwam ook alles uit die auto. Ja, ze keken eens door de ramen. Het was serieus een zevenzitter. Dat klopte.
Hup, zei de man van de sleepauto, iedereen er in. De politie hief vertwijfeld de handen omhoog en verdween. Tot de afrit reden ze met blauw zwaailicht voor ons. Waarom was me niet duidelijk. Misschien omdat we met 7 personen op drie stoelen moesten zitten?
In ieder geval zijn we thuisgekomen. Veel later dan gedacht. In een andere auto. Een gloednieuwe deze keer.
Ik verbaas me nog steeds over de kinderen. Hoe krijgen ze het voor elkaar om zo ontspannen te blijven? Om zo gezellig en vrolijk te zijn, terwijl alles in het honderd loopt? Was wel een les. Het komt zo het komt en veranderen kun je toch niet. Schikken kost minder energie dan moeilijk doen.
De vakantie was verder heel leuk. Iedereen wil nog een keer. Allemaal vonden we het jammer dat we weer terug moesten.
En nu even drie dagen rust in huis. Kinderen naar school. Was op orde. Donderdag weer vier dagen vrij. Mooie dagen zijn dit.
Wat een avontuur! Zowel de heen als terugreis; dat weten ze over 30 jaar nog.
BeantwoordenVerwijderenDe periode ertussenin misschien niet meer.........;;)
Wat een gave vakantie!
BeantwoordenVerwijderenEn beter pech met de auto dan met een kind...
Dit wordt vast zo'n gouden herinnering voor alle kinderen: weet je nog, die vakantie dat de auto stuk was:-)?!
Zo'n avontuur met sleepauto's en politie krijg je hopelijk maar één keer!
Wat heerlijk dat jullie weer veilig en goed thuis zijn gekomen en wat een gedoe met de auto. Voor de kinderen is dit een reuze avontuur geweest maar kan me voorstellen dat het voor jullie zenuwslopend is geweest. In ieder geval een vakantie waar de kids van hebben genoten en vast op school hele verhalen over zullen hebben .
BeantwoordenVerwijderen