Vorige week onder het avondeten deelt Pablo opeens mee dat hij er deze dag een jaar is. En dat klopt! Precies een jaar geleden kwam hij bij ons wonen. Dat hij dat weet! De datum is vast weleens genoemd, maar hier worden alleen verjaardagen gevierd en geen aankomstdatums.
Hij hecht wel aan kalender op de juiste dag en welke dag is het vandaag? Maar dat hij zo precies deze datum zou weten, vind ik bijzonder voor een 7-jarige.
Nu het zo'n vermeldenswaardig feit is, moeten we het er wel even over hebben. De anderen weten nog wat onbenullige feitjes van die dag. Grappig wat blijft hangen. Pablo zit te glunderen en te grijnzen. Ik vraag hoe hij het vindt om hier een jaar te wonen? Ja, goed he, ik heb nog nooit ergens zolang gewoond! En dat klopt.
Deze week was Pablo erg druk en ongeconcentreerd en licht ontvlambaar. Ik stak het op de naweeën van de vakantie. Het ritme heeft hij gemist en het ritme weer volgen geeft wat rommelingen. Ik ben ook flink uitgescholden deze week door hem. Dat was niet te stoppen en erg vervelend.
Dus toen hij vertelde nog nooit zolang ergens gewoond te hebben, haakte ik er op in. Volgens mij heb je ook nog nooit zoveel scheldwoorden tegen een pleegmoeder gezegd? Informeerde ik. Hij grijnsde zo mogelijk nog breder. Nee, dat klopte, dat durfde hij echt nergens!
Hum, beetje twijfelachtige eer valt me ten deel? Of is het gewoon een kwestie van je thuis voelen??
Vrijdagmiddag kwam de vriend van Pablo een hele dag spelen. Ook iemand die zich aardig thuisvoelt hier. Hij kwam van 10 tot 9 uur. En dat is toch een hele poos voor gewoon spelen.
Dat hij zich hier thuis voelt, bleek wel. Ik zocht me 's middags suf naar m'n oude tuinklompen. De jongens waren op het dorp in het bos. Onder het avondeten vroeg ik of iemand die klompen had gezien? Ja, zei de vriend, had ik aan. Zitten wel lekker.
Oké, dat er vage bloemen op staan, boeit hem niets. En dat hij zelf schoenen en klompen mee had genomen ook niet. Hij lijkt er wel een van hier.
En gisteravond stopte er een onbekend autootje voor de deur. Dat waren broer en zus die hier jaren terug woonden. De een was hier zeven jaar en de ander acht. Ze wonen veel verder weg. Contact is maar heel minimaal. Maar ze waren onverwacht in de buurt en kwamen even kijken. Vervolgens zitten ze hier de hele avond, tot erg laat en raken niet uitgepraat. Het was weer even thuiskomen of thuisvoelen.
Heel erg leuk dat we ze weer eens zagen. Heel bijzonder om te zien hoe volwassen ze zijn geworden en hoe stevig ze in het leven staan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten