Deze week waren de oudste jongens helemaal vol van de waterstand op zaterdag. Het zou pas eind van de middag hoog water zijn en dat is dus prima visweer. Dat opkomend water gecombineerd kan zijn met storm en regen hadden ze niet ingepland.
Gistermiddag werd er aas geregeld. Dat betekende dat ik mocht rijden om een paar ons zagers en zeepieren te kopen. Ik voorspelde zware storm en striemende regen, kapotte lijnen en gevaarlijke toestanden.
Dat deden ze af als oudevrouwenpraat en elke avond lag de keukentafel vol lood en haken en wartels of hoe het verder mag heten. Het zag er professioneel uit dat geknutsel. Een goede onderlijn kost ongeveer 2 euro en dat hakt erin. Nu hebben de jongens naast vissen ook als hobby visspullen zoeken. Tussen de stenen aan de zeekant vinden ze zakken vol. Alles is losgepeuterd en aan het eind hebben ze een heleboel nieuwe lijnen. Stevig geknoopt. En apetrots natuurlijk.
Onder het knopen slaat hun vissersfantasie op hol. Ik sta erbij te strijken en kan het niet laten ongelovige geluiden te maken. Het vissersvuur laait nog meer op. Ik zal het wel zien zaterdag...
En of ik dat aas ook even wil betalen, want tenslotte eet pleegvader al die vissen elke keer op. Yan en Naomi vinden de vis minstens zo lekker, maar voor het financiële voordeel vergeten ze dat even.
Ik wil best betalen. Als zij een hele dag lekker bezig zijn, is me dat echt wat waard.
Gisteravond was de storm bar en boos. Ons huis op de vlakte, net achter de dijk, stond ongeveer te schudden. Dat gaf niets, want volgens Yan ging de wind morgen liggen. Nee, hij keek niet naar de verwachting, hij wist het gewoon zeker.
En vandaag zijn ze gaan vissen. Een skipak en winterjas, regenbroek en laarzen, een muts. Toen ik kwam kijken, stond het zweet op hun rug. Het zag er wel stoer uit en eenzaam. Twee figuurtjes op een leeg strand. Ze zaten op de stenen en hadden het prima naar de zin. Gevangen hadden ze nog niets. Ze waren nog maar net klaar met eten. Hete soep hadden ze meegenomen en lekkere broodjes. Het kwam helemaal goed.En nee ze wilden nog niet naar huis.
Ik ging maar met de hond lopen. Die was deze week tekort gekomen vanwege het slechte weer. Niet dat het weer vandaag beter was. Het was echt hondenweer. De hond wist van gekkigheid niet wat hij moest doen. Achter de zandstormen aanrennen, vlokken happen of koprollen maken. Hij speerde werkelijk over dat strand, door de golven. Het was heerlijk. Terwijl het zand, de regen en de wind me ongeveer ombliezen, kwam het beest helemaal tot zichzelf. En ik waaide er ongemerkt ook helemaal van op. Het was heerlijk weer vandaag!
Helaas was de vangst minimaal. Gewoon niets gevangen. Wel een wasmachine vol zandkleren en rode, tevreden, slaperige hoofden vanavond. Gewoon een heerlijke zaterdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten