koopje

Binnenkort gaan we weer naar de rechtbank. De voogdij voor Yan is ook aangevraagd. Hij is de derde in korte tijd waar we de voogdij van krijgen. 
Het thema voogdij is regelmatig onderwerp van gesprek. We proberen duidelijk te maken dat we hierdoor beloven dat we altijd voor ze blijven zorgen tot ze zelf alles kunnen. Dat we niet opeens hun nieuwe vader en moeder zijn, maar dat we hen wel zien alsof ze ons eigen kind zijn. Dat we altijd proberen de contacten met de echte ouders te onderhouden. Dat er eigenlijk niets veranderd voor de gewone dingen. 
Ze begrijpen het wel. Vinden het wel een veilig idee dat jeugdzorg uit beeld verdwijnt en het nu nog gewoner wordt. 

Yan is een jongen die graag overal invloed op heeft. De touwtjes niet in eigen handen hebben, is gevaarlijk. Voor hem zit er aan die voogdij een twijfelachtige kant. Wij moeten niet denken dat we opeens zijn baasje worden of zo hoor!
Nee, dat denken we ook niet. Wij zijn meer zijn hulpjes. Wat hij zelf kan, doet hij en als het nog moeilijk is, dan helpen we. Ik snap ook wel dat dit niet altijd helemaal de waarheid is. Toch is het dat we bij alles kijken wat goed voor hem is, dus dan klopt het weer wel. 

Vorige week kwam Yan opeens met een schikking. Jij wilt de voogdij over mij toch? Nou, dat kan, maar dan kost je dan 50 euro. Ik moet lachen. Hoe komt hij daar nu weer bij? Ja, het gaat me 50 euro kosten en anders kan ik het wel vergeten. En hij hint Naomi ook gelijk dat zij die 50 euro nog te goed heeft! 
Naomi hoeft geen geld, maar zij zou liever willen dat ik ook de baas over haar moeder werd. Dan kon ik moeder verplichten om te komen op het bezoek. Kan dat echt niet? Nee, ook dat kan niet. Als jij 18 bent, dan mag ik ook geen voogd meer zijn hoor. 

Ik weet niet goed wat ik er mee moet. Die 50 euro gaat hij niet krijgen. In ieder geval niet gecombineerd met voogdij. Beetje rare gedachte en straks blijft er ergens iets hangen bij een van de kinderen dat ik ze voor 50 euro heb overgenomen. 

Yan gaat op internet zoeken wat hij nu kan kopen. Hij heeft zelf ook een kleine 50 gespaard. Hij komt me serieus laten zien waar hij voor spaart. Een klein motortje lijkt hem wel wat. Nooit meer fietsen! De benzine gaat hem niets kosten, die pakt hij van de grasmaaier. 
Moet je wel lang sparen, concludeer ik. Nee hoor, want hij heeft zelf ongeveer 50 en die 50 van de voogdij.... 
Het zit wel echt in zijn hoofd. 

Zondagavond zit hij op de bank. Hij kan ongelofelijk uit zijn nek kletsen. En ook nu zit hij op zijn praatstoel. Het gaat over visspullen kopen en koopjes enzovoort. Ik zit ondertussen te lezen. Dat is niet de bedoeling. Je luistert toch wel? Jaja, verzeker ik hem, ik zit erover na te denken. Hij kijkt argwanend. Ja, ik zit te denken hoeveel kinderen ik kan kopen voor dat geld. 
Hij heeft direct door wat ik bedoel. Zijn ogen glimmen, terwijl hij achteloos zegt: Hou je mond! 

Daarna heb ik hem er niet meer over gehoord.