dinsdag 24 februari 2015

hut

De vakantie vorige week ging goed. Behalve vrijdag konden ze elke dag naar buiten. Lekker rommelen in de tuin. Er is een hut gebouwd. Die ziet er goed uit. Ik heb er geen enkel aandeel in, maar laat hem toch met gepaste trots even zien. 








Vrijdag regende het dus. De hele morgen zaten ze binnen. Dat viel tegen. Ze waren erg vrolijk en wiebelig. Er was geen ruzie, maar wel een constante beweging. Die maakte me helemaal tureluurs. De ballonnen en ballen en pijlen vlogen door de kamer. Rond de middag was het wachten op de eerste schade of ruzie. 

De buienradar voorspelde heel veel regen, zonder een droog moment. De keuze was of binnen ruzie of buiten nat. Ik koos voor het laatste. Jongens in de auto, Naomi bleef thuis met pleegvader en naar het bos. 

Yan heeft sinds kort een touw met een magneet. Magneetvissen is een speciaal vak. Hij beheerst het nog niet zo. De schatten die je op internet ziet, vist hij er nog niet uit. Maar het is wel leuk om even te doen. 

Het bos is deels oud duin en heeft daardoor mooi hoogteverschil. Er zijn hekjes op oude stukken dijk en er liggen een fort en een bunker. Spreekt genoeg tot de verbeelding. Normaal is het hier druk met auto's en bezoekers. Nu zijn we de enigen. 

Maar leuk dat het is. We lopen deze keer dwars door de bossen. Iedereen zijn laarzen aan, dus dat kan. Vooral Sam is in zijn element. Er is een verlaten hut. Er zijn spannende dalen waardoor hij zich kan verstoppen. Omdat het niet waait, voelt het niet koud. Alleen worden we ontzettend nat. 

Na een uur vind ik het wel genoeg. Sam moet huilen. Zijn haren zijn natte sliertjes, zijn jas is doorweekt, het skipak eronder gelukkig goed droog. Hij sopt in de blubber, maar heeft rode wangen van het sjouwen. Hij moet huilen omdat hij het zo gemeen vindt dat ik al wegga. Het is net zo leuk. 
De anderen snappen het beter. 

Thuisgekomen gaan de jassen de wasmachine in en de jongens gaan spelen met de lego. 's Avonds zijn ze nog bezig. Het gaf wel effect dat uurtje natregenen! De rest van de dag geen enkele irritatie meer. 

Alleen Sam gaat met pleegvader onderhandelen. Hij wil terug naar het bos. Of pleegvader niet mee wil en dan langer. Zie hem met een schuin oogje naar me kijken. Hij heeft het over me. Dat ik altijd gelijk weer weg ga als het leuk is. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten