woensdag 31 december 2014

oudjaar

Afgelopen week vol goede voornemens, maar toch geen rustig moment voor de computer. Niet dat er niets gebeurt. Het heeft alleen geen kans om te zakken en het op afstand nog eens te herkauwen. 

Deze weken heerlijk vakantie. Niets op tijd en geen gejaag. Wel beetje kwakkelende kinderen en veel binnen zitten. Gelukkig lijkt het de goede kant op te gaan.

Gisteren heen en weer naar verre zus en zwager in het noorden. Zo'n 700 km op 1 dag om een prachtig, nieuw neefje te bewonderen. De oudste drie wilden heel graag mee. Heb geprobeerd te ontmoedigen, maar dat ging er niet in. 

Dus vroeg in de auto en 's avonds pas terug. Ook naar de stad geweest. Groningen is een prachtige stad. Zeker voor ons. Wij wonen in zo'n afgelegen dorpje dat het een hele ervaring is om in een drukke stad rond te kijken. 

De autorit ging goed. Veel gesprekken waren er. Nieuwe dingen weer gehoord. En ook gemerkt dat ze duidelijk ouder worden. Rachid vond dat we het vaker moesten doen, zo'n hele dag weg met zijn vieren. 

De thuisblijvers gingen naar de MacDonald. Pleegvader heeft genoten met de twee jongsten. Zo heeft iedereen een leuke dag gehad!

En nu is 2014 ongeveer voorbij. Het was een enerverend jaar. Niet dat ik dat helemaal doorheb. De laatste maanden zijn opvallend kalm en rustig geweest. 

Toch zijn er dit jaar drie nieuwe kinderen gekomen en hebben we er ook van drie afscheid genomen. 
De eerste was een jongen van 4. Drie maanden woonde hij hier. Toen ging hij weer bij zijn moeder wonen. 
De tweede was Pablo. Hij is voor 'altijd' gekomen. Hij woont hier acht maanden en we gaan vol goede moed met hem het nieuwe jaar in. Hij is in heel snelle tijd onderdeel geworden van dit gezin. Bijzonder voor iemand die zo vaak verhuisd is in korte tijd! 
De derde was een 16-jarige. Ze kwam een week in de vakantie. Het was crisis in het vorige pleeggezin en ook bij ons was ze niet in te voegen. 
Gelukkig konden we haar met zijn allen uitzwaaien na een dramatische week. We konden haar meegeven dat het niet aan haar lag, maar dat we ook niets voor haar konden betekenen. Inmiddels woont ze in een zelfstandig woontraject. Een zwaar beschadigd meisje is het. 
En naast de twee korte plaatsingen namen we ook afscheid van een 19-jarige. Drie jaar woonde ze bij ons. Nu woont ze zelfstandig en ze doet het super! 

Dus een hoop beweging dit jaar. We zien uit naar het nieuwe jaar. Toch weer vol plannen en ideeën en vooral hopend op zegen voor onze vijf kinderen!

Of zoals een bekende Engelse tekst:

I said to the man who stood at the Gate of the Year,
"Give me a light that I may tread safely into the unknown."
And he replied, "Go out into the darkness, and put your hand into the hand of God.
That shall be to you better than light, and safer than a known way."
May that Almighty Hand guide and uphold us all.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten