Bezoek aan huis...

De afgelopen week stoort het internet enorm. De meeste tijd is de verbinding verbroken of wordt verbroken. Hoogst irritant is dat. 

We wonen in het buitengebied en dat geeft altijd een trage verbinding. Maar nu lijkt het gewoon afgesloten. 

Na een paar telefoontjes komt de monteur. Ik hoor man afspreken. Tussen 4 en 6 is de handigste tijd. Hij is het ermee eens. Ik niet. 

Ik schiet gelijk in de stress. Tussen 4 en 6?? Dat is de meest onhandige tijd. Zo onhandig dat ik meestal zorg dat het eten al klaar staat en ik zo min mogelijk gebonden ben. Maar goed, we zullen zien. 

Ik denk terug aan andere bezoeken van monteurs. Voor de wasmachine, de verwarming en noem maar op. Ontzettend interessante bezoeken van onbekende mensen, vinden de kinderen. Ontzettend irritante bezoeken vind ik, waarbij de kinderen alle grenzen van het fatsoen proberen te overschrijden. 

Ik denk aan de verwarmingsmonteur. Een bedrijf wat een contract heeft met ons.  Op gezette tijden komt een man bekijken hoe de cv ervoor staat. Heel handig en prima voor de cv. Maar de man die hier jaren kwam, zal zich weleens achter zijn oren hebben gekrabd voor hij weer belde. 

Onze cv-ketel staat in de bijkeuken en toen Yan en Naomi twee hummels van 4, 5 of 6 waren, kwam hij ook. Hij installeerde zich in de bijkeuken en zij ook. Ik kreeg ze er niet weg. Zelf ging ik in de keuken zitten en met angst en beven wachtte ik af. 

Binnen de kortste keren begon het interview. Hoe heet je? Waar woon je? Zit je op voetbal? Heb je kinderen? Waarom niet? Vind je dit leuk werk? Kom je altijd binnen? Wil je eten? Moet ik snoep voor je pakken? Waarom heb je zulke schoenen aan? Vind je die echt mooi???? Hoef je je schoenen niet uit te doen?

Onze cv-ketel zit in een niet al te handige kast. Elke keer is het een strijd om bij alles te kunnen. Dus: wat zeg je? Ohhh, je zegt wel lelijke woorden zeg! Ze zitten in kleermakerszit tegen de muur, achter de man en rollen bijna om van het lachen. 

Woon je bij je moeder? Heb je geen moeder? Oh, wel, waarom woon je niet bij je moeder? 

Ik heb ze al tig keer geroepen en proberen af te leiden. Maar niets lukt. Nu moet ik wat meer optreden en sommeer ze direct naar de kamer te gaan en de meneer met rust te laten. Maar dat zijn ze niet van plan. 

Vind je ons vervelend? Grote onschuldige ogen. Twee keer nog al liefst. Heel Afrika en Azie charmeren de man en hij zegt gedwee: nee hoor! Zie je wel, zeggen ze verontwaardigd tegen mij, jij zeurt! Ik druip weer af.  

En ze hervatten het gesprek. Dus je woont niet bij je moeder? Waar woon je dan? Ga je naar de kerk? Gaat je moeder naar de kerk? 

Ik heb het gevoel dat ik gillend gek word. En dit is niet de eerste keer. Elke keer na zo’n marteling spreek ik ze aan. Ze glimlachen wat en snappen echt niet wat ik te zeuren heb. Die man vond ons wel leuk hoor, zeggen ze nadrukkelijk. Niet moeilijk om te bedenken waar het probleem ligt.

De monteur van vanmiddag kwam uiteindelijk twee uur eerder… En heeft het probleem niet opgelost. Dus morgen komt hij op herhaling en morgen is het woensdag. En dan zijn ze vrij en ze zijn nu wel ouder, maar niet veel wijzer als het om fatsoen gaat. De vragen zullen ongetwijfeld wel diepzinniger worden... Het was een stille, wat stugge meneer. Ik heb toch een vaag vermoeden van een diepte-interview…. We zullen het zien.