telefoon

Dankdag 2010. Uit de kerk is er een gemiste oproep. Telefoonnummer moet Jeugdzorg zijn. 

Spannend. Misschien een van de voogden, maar het kan ook iets heel anders zijn. Afwachten maar.

De volgende dag is er weer telefoon. Deze keer iemand van pleegzorg. Er is een vraag.

Er komt een baby aan. Over zes weken wordt het verwacht. Het wordt voor lang. De moeder heeft geen huis, geen papieren, geen toekomst. De moeder heeft wel een alcoholprobleem en drugs en roken en slechte voeding en veel stress en en en… 

Mevrouw aan de telefoon praat door over risico’s en problemen. Problemen op korte, op lange op weet ik welke termijnen allemaal. En of ik weleens van FAS heb gehoord. Ja hoor, vaag heb ik weleens iets gelezen geloof ik. 

Nou, dat moest ik nu ook maar eens gaan doen. Lezen en zoeken over verslaafde baby’s en zoeken op gedragsproblemen rond verslaafde kinderen. En als ik dat gedegen heb gedaan, mag ik terugbellen. 

De mevrouw kent me. Ze bedoelt eigenlijk ‘dan mag je ja zeggen’. 

Ik neem mijn huiswerk serieus. Ga zoeken op internet. Vraag informatie op. Lees verschrikkelijke verhalen over kinderen die levenslang betalen voor de alcohol van hun moeder. 

Het raakt me wel. Kunnen wij dit? Of we het willen is de vraag niet. Het verhaal van mevrouw was wel heel zwaar en heel duidelijk. Overschatten we onszelf? 

Uiteindelijk zetten we de feiten op een rijtje. Hebben we de tijd de komende jaren? Hebben we mogelijkheden in en rond ons huis? Wat gaan de andere kinderen doen als er een kind bij komt? We kunnen de toekomst niet lezen. Wel durven we ‘ja’ te zeggen. En dat doen we. 

En dan ben je in verwachting of in afwachting. En ik merk dat ik het kindje handjes en voetjes ga geven. Dat ik ’s nachts wakker word en het in gedachten zie liggen in de buik van de moeder. Onze gedachten gaan naar het kind uit. Het kind vult onze gedachten. 

Zes weken. Wat doe je dan? Ik ga maar eens lijstjes opzoeken. Want wat schaf ik aan? Het kan ook helemaal niet doorgaan. Moeder kan opeens verdwenen lijken. Er kan een familielid met meer rechten opduiken.  Ik wil mezelf ook wapenen tegen valse hoop. 

Voorzichtig vertellen we het de kinderen. Misschien, over een poosje komt er een baby. Is het een jongen of een meisje? Is het een witte of een bruine? Wie is de moeder?

Dat weten we ook niet.