hardleers

Na de vorige stadervaring niet wijzer geworden, liep ik gisteren met vijf kinderen in de stad. Helemaal niet handig, maar het kon even niet anders. Misschien is dit de manier. 

We gingen om vier uur.  De stad was ongeveer leeg. Eerst naar de schoenenwinkel. De jongste moest nieuwe laarzen, de een na jongste nieuwe schoenen en de middelste moest ook schoenen. 

In de schoenenwinkel ga ik eerst met Pablo aan de gang. Hij is het meest ongedurig en zit al met de lego te spelen. Zoek jij maar schoenen, stelt hij voor. Nee, ik heb jouw voeten nodig! 

Rachid stelt voor om alvast laarzen te passen met Sam. En ik stuur Naomi richting meidenrij. Yan informeert welke maat Pablo heeft en hij helpt mij. Dit is grappig. Niets georganiseerd en toch loopt het gesmeerd. 

Na een half uur staan we bij de kassa. De dames achter de kassa zijn helemaal vertederd door de kinderen. Ze doen ook echt hun best. 

Op naar de H&M. Ik dicteer het lijstje. Ook daar is het vrijwel leeg. Ik moet broeken voor de twee jongsten. Wil ze zelf de kleur laten kiezen, maar het boeit ze niets. Wel de stof, daar wordt aan gevoeld. Ondertussen zien de twee oudsten ook allerlei interessant. 

Uiteindelijk loop ik met een reusachtige berg kleren over mijn arm. Zolang het tempo erin blijft, gaat dit prima. Hup naar beneden, naar de kassa. 

Bij de kassa zien ze leuke haarstukjes en wil Sam klimmen. Dus gaan ze alvast buiten wachten. Net als ik weg wil lopen, willen ze weer naar binnen. Wat gaan we nog meer doen? 

Buiten stormt en regent het. De speelgoedwinkel? Nee, dat vind ik teveel risico. Rachid wil nog een kadootje kopen voor zijn moeder die vandaag jarig is. Onderweg komen we langs de warme broodjes van de Hema. Inmiddels is het bijna vijf uur. Ahhh, hun magen herkennen de geur. Goed idee. 

Rachid gaat alleen naar de winkel en ik koop broodjes en een ijsje. Goede reden om ze buiten te laten wachten voor de volgende winkel. Ik ren achter Rachid aan. Lukt het? Nee, ja, weet niet. Kadootje gevonden, betaald. En hup naar de auto. Ieder sjouwt zijn eigen aankopen mee. Het was leuk. Die tevreden snuitjes in de auto. En ik kan voorlopig weer vooruit met de kleren.’s Avonds staan de nieuwe laarsjes voor Sams bed.